beden

sayarak geçmeyen günler 

ifade etmez ki yaşadığını

ölünün ardından okunan dua

açar mı ki ona cennetin kapılarını...

bir cümle düşünüyorum..

noktalama işaretinden habersiz

ya da benim duygularımın

içinde çaresiz...

özgürlük hikayedir aslında...

yazarıdır asıl kahramanı...

oyunlardır kandıran çocukları..

geleceğe kapatır göz kapaklarını...

eğer dünya acı cekmeden değerlenirse 

değersiz duygular hak etmez ki acıyı...

kapatın bütün kapıları 

görmek istemiyorum suratınızı

daha çok yalan söylerek 

arttırınız süratınızı...

ben bekliyorum dalgaların varış tarafında

yada başlangıcında...

tahmin edebilirmisiniz ki 

denizin pusulasını...

düşünemeyen akıllar sizin icin acıklar bu zavallı

kıyıda kalın hep size doğru gelir denizin dalgası...

sessizliktir o zaman bedenimin çığlık sesli mızıkası..

geliyorum işte sana usulca

bedeninden cıktıgım asil varlığa

hasretimden aglayan bulutlar yaşlarını bırakmadan toprağa

gözlerimden dökülen yaş sana akıcak  toprak ana