kapı kenarı

kapı kenarı çocuğu
ağlar yağmur yağdığında...
yalnız kalır güneşin her batımında...
koşar uzaklara fırtınada...
kim masumiyeti çağırırsa...
serilir toprağa...
doğar her gün
umut dağıtır
umutsuzluk zamanında...
hüzün yoktur aklında...
Bir bebeğin nedensiz ağlayışı
kadar masumdur
onun hüznü aslında...
sebebsiz gülüşleri vardır...
deli sanmasınlar sakın ama...
onun gülüşü sevgi yüklü
yüzündedir anlamaya çalışsalar
biraz daha fazla...
sakin duruşları vardır...
duruşlarda saklı bakışları...
bakışlarının içinde haykırışları...
burada saklıdır işte
hayatın onun için anlamı
anlatabilse biraz...
çözülür duyguları...
ama onun bu kendine has tavrıdır...
gizlenmiş saklı dünyası...
varla yok arasında artık...
varoluşun tam ortasında...
biri ona hayat verene dek
o kayboluşun satırlarında....