sürreal

Umutlarım vardı elimde 

kalbimin yolunda sırada duran..

ümitlerimle yaşardı tek tane dal

o dalın yeşermesi çok doğal

benim yaşamam ise sürreal

ağaçtan düşen yaprak misali

gercekler...
zamanı geldiğinde yaşanan...

ayrılıklar ise durmadan...

şimdi anlıyorum senin bağlılığını

yelkovanın akrebe sadıklığını...

önemsiz gözükür aslında 

salisenin varlığı

anlayacağız zamanla

beklemeyi öğrendikçe

aynalara bakmaya küsmedikçe..

ve bir gün gelecek.                                                                                   yaşam toprakla bütünleşecek                                                                                   sürreal umutlar gerçekleşecek...